به گزارش مشرق ، سایت «دویچه وله» آلمان در گزارشی با عنوان «عکس‌ها سخن می‌گویند: نمایندگان ایران در سازمان ملل» بر اساس حالات چهره، نوع نگاه، حرکات دست و سبک نشستن، رفتار «حسن روحانی» و «محمدجواد ظریف» را در دیدار با همتایان خارجی خود تحلیل کرده است.



ارتباط غیرکلامی
انسان‌ها ممکن است بتوانند نیت واقعی خود را پشت سخنانشان مخفی کنند، اما حرکات و رفتار آنان به ضمیر ناخودآگاه‌شان وابسته است که می‌توان آن را ترجمه کرد. ترجمه تصاویر دیدارهای حسن روحانی و محمدجواد ظریف در سازمان ملل.




لحظه احساسی روحانی
حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، این روزها در جنب نشست عمومی سازمان ملل دیدارهای بسیاری داشته‌ است. یکی از مهمترین ‌دیدارهای وی ملاقات با فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه بود. اولاند دست‌اش را به سوی روحانی دراز می‌کند، اما روحانی خویشتن‌دارانه به پائین سمت چپ به زمین نگاه می‌کند.





تمایل اولاند
در این تصویر اولاند است که دست‌اش از بدن‌اش فاصله گرفته و دست حسن روحانی را می‌فشارد. دست دیگر اولاند به نشانه احترام به بدنش‌اش چسبیده است. گرایش سر اولاند به سوی روحانی، هرچند با زاویه اندک، نشان از تمایل او برای نزدیک شدن به روحانی دارد.




خویشتنداری روحانی
هانس فیشر، رئیس جمهور اتریش، نه تنها زاویه بدن‌اش به سوی حسن روحانی است، بلکه دستان خود را هم گشوده است. اما روحانی درحالی که با دقت به همتایش نگاه می‌کند، دست‌ها را روی هم گذاشته و هیچ علامت ارتباط غیر کلامی از او دیده نمی‌شود. نکته مثبت روحانی در این تصویر، دقت او است.





فضای مثبت با لاگارد
روحانی با دستانی باز، لبخند و نگاه مستقیم به چشمان کریستین لاگارد می‌نگرد. این در حالی است که او با اندکی زاویه نسبت به لاگارد نشسته است. زاویه نشستن و حالت دستان خانم لاگارد در مقابل روحانی اما کاملا مثبت است. آیا چنین فضای مثبتی در دیدار با رئیس صندوق بین‌المللی پول اتفاقی تصادفی است؟




دست روحانی، خویشتن‌داری وستروله
این‌بار این روحانی است که دست‌اش را به سوی وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، دراز کرده است. اما وستروله رفتارش حاوی لبخند خویشتن‌دارانه و دستان بسته است. این آخرین حضور وستروله در سازمان ملل است و بیش از این نمی‌تواند با روحانی ارتباط برقرار کند.





روحانی، عقلانی
متخصصان (Neuro-Linguistic Programming (NLP انسان‌ها را به سه دسته تقسیم می‌کنند. به گفته آن‌ها، افرادی که به هنگام ارتباط با طرف مقابل مستقیما به چشمان نگاه می‌کنند، افراد معقولی هستند. دسته دیگر در میانه صحبت با دیگران به بالا نگاه می‌کنند و به دنبال ایده هستند. گروه سوم به هنگام صحبت به پائین سمت چپ نگاه می‌کنند، که انسان‌های احساسی هستند. بر این اساس روحانی را می‌توان متعلق به گروه نخست دانست.





"سیم خاردار ناتو"
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، و کاترین اشتون، مسئول روابط بین‌الملل اتحادیه اروپا، هر دو در حال خنده هستند. متخصصان ارتباطات غیر کلامی به حالت دستان جواد ظریف "سیم خاردار ناتو" می‌گویند. علیرغم اینکه هر دو طرف زاویه نشستن‌شان با هم فاصله دارد، اما پاهایشان نزدیک به هم است. خانم اشتون پاها را روی هم انداخته اما نه به طرف مخالف که این نشان از تمایل محتاطانه دارد.





دستان قفل شده
هرچند محمد جواد ظریف می‌خندد و حالت دستان‌اش به صورت کامل "سیم خاردار ناتو" را نشان نمی‌دهد، اما خانم اِما بنینو، وزیر امور خارجه ایتالیا، دستان‌اش به هم قفل شده‌اند.







حالت تدافعی
محمد جواد ظریف در ملاقات با تمامی دیپلمات‌های غربی که با پرونده هسته‌ای رابطه مستقیم دارند، تاکنون "سیم‌خاردار ناتو" و حالت تدافعی را به نمایش گذاشته است. دست راست وستروله روی میز نشان از صحبت‌های منطقی – غیر احساسی دارد.







"سیم خاردار ناتو" عادت نیست
وزیر امور خارجه ایران به خوبی می‌داند که در مقابل کدام دیپلمات غربی باید حالت تدافعی داشت. این عکس نشان می‌دهد که او بین دیپلمات‌های غربی کشورهای قدرتمند و کشورهای کوچکتر اروپایی تفاوت قائل است. مشکل اما طرف مقابل است! آنچه که ظریف ارائه کرده، با حرکت ایست دست همتایش روبرو شده است.




"سیم خاردار ناتو" عادت نیست
دیدار وزیر امور خارجه ایران با همتای عمانی‌اش اما حال و هوای دیگری دارد.





اعتماد سازی
متخصصان NLP می‌گویند یکی از راه‌های ایجاد کانال ارتباطی و شکستن سدهای بینابین انجام حرکات مشابه طرف مقابل با ارائه همزمان علائم مثبت به منظور جلب اعتماد است. در این تصویر دست‌های وزیر امور خارجه ایران حالت دعوت کننده و مثبت دارند. این درحالی است که پاهای او هم‌شکل همتای کرواسی‌اش است. ظریف سعی دارد با اعتماد سازی وزیر امور خارجه کرواسی را از حالت تدافعی خارج کند.





تسخیر عکس
ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا، این عکس را تسخیر کرده است. چرا؟ در حالی که هیگ به دوربین نگاه می‌کند، وزیر امور خارجه ایران گویا هنوز باورش نمی‌شود که با هیگ ملاقات کرده است و هنوز هم خوشحالی‌اش ادامه دارد. در حالی که دست هیگ در محدوده بدن‌اش قرار دارد، این دست ظریف است که به سوی او دراز شده است.